Na onze omzwervingen door de Algeäu met bezoeken van oudbekende zijn we (toch) weer terug bij de Rijn.
We zijn van Scheidegg afgedaald naar de Bodensee, een weg met heuse haarspeldbochten. Omdat ik graag gecontroleerd afdaal werden de remmen gloeiend heet. We zijn die dag vroeg vertrokken omdat er in de middag onweer was voorspeld. Het zat mee, ondanks dat we nog gestopt waren voor verse aardbeien en een dutje onder een perenboom kwamen we op de camping aan de Bodensee aan voor de bui losbarstte en konden nog net onze tent nog droog opzetten.
‘S avonds zijn we met de bus naar Lindau eiland gegaan. We hebben daar rond gewandeld langs de kust en uiteindelijk bij de haven Marillen strudel gegeten en Jamu gedronken bij een chick hotel, terwijl de ondergaande zon, in samenspel met de regenwolken die de bergen over dreven, voor een spectaculaire luchtshow zorgde.
De camping was een erg luxe (en prijzige) camping wat toch wel goed uitkwam want zo konden we op pinkstermaandag toch verse broodjes en kaas kopen voor onze picknick.
Rondom de Bodensee loopt een vlakke fietsroute en dat merk je direct aan de hoeveelheid fietsers (ook georganiseerde fietsvakanties) op het fietspad en bij de café langs de route.
Bij Bergenz besloten we de oude stad te bekoekeloeren, zo kregen we toch nog een klimmetje op die dag. Verder zijn we door de Rijndelta gefietst tot waar de oude Rijn in de Bodensee uitkomt. Daar zit een jachthaven waar we konden kamperen. Dat voelde heel vertrouwd. Bootjes, een kolonie visdiefjes, kikkers die kwaakte, een fuut, reiger en meerkoet. Overdag prima weer ‘s avonds, ‘s nachts en ‘s ochtend regen. We overwogen een dagje te blijven staan omdat we verwachtten de tent anders nat te moeten inpakken. Maar tijdens ons (late) ontbijt hield het op met regenen en de havenmeester kon ons een optimisme weersverwachting tonen voor die meidag dus toen hebben we de tent toch maar ingepakt. We langs het vliegveld naar Altrein gefietst waar een markthal staat die door Hundertwasser is ontworpen. Een super kleurrijk gebouw met gouden dakjes op verschillende torens en een dakterras met veel groen. Op de benedenverdieping was een bistro en omdat het pinksterweekend net was geweest en we geen voorraad meer hadden hebben we daar geluncht. Daarna hebben we de voorraden weer aangevuld bij Aldi Swiss. We konden gelukkig met de pinpas betalen want Zwitserse Franken hebben we niet bij ons. Daarna konden we de Rijn verder stroomopwaarts volgen. Onze bestemming voor die dag was de camping bij Sankt Margrethe. Bij de brug, grensovergang tussen Zwitserland en Oostenrijk stonden we even stil om te overleggen of we via de oude of nieuwe Rijn zouden fietsen. Zoals zo vaak stopte er iemand die ons wilde helpen de weg te vinden. We wisten echter wel waar we waren en ook waar we heen wilden maar moeten alleen even overleggen … kort en door Zwitserland langs de auto en spoorweg, of langer en dan door Oostenrijk wat meer achteraf. De keuze viel op Oostenrijk dan hadden we nog een leuk fietstochtje.
Net voor we bij de camping kwamen begon het te regenen maar de grote hoosbui met onweer konden we mooi uitzitten onder het afdakje bij de receptie. We mochten onze tent opzetten op de logeerde van het zwembad en natuurbad. Omdat Pinksteren voorbij was was het heerlijk rustig. En de volgende dag scheen het zonnetje lekker en zo konden we de dag met een duik in het natuurbad/meer beginnen.
Ook de dag er na hebben we een redelijk korte etappe gefietst omdat we een nachtje in Oostenrijk wilde blijven zodat we nog in de EU zone zijn als Rodion met mijn nieuwe werkgever belt. We zijn erg gewend geraakt aan mobiel internet binnen je bundel dat het echt wennen is als je roaming uit zet. In Zwitserland doen we dat om de kosten te beperken. En als we in Oostenrijk zijn moeten we opletten dat we wel een Oostenrijkse provider hebben.
De Rijn is hier de grens, aan de ene kant van de brug hangt dan de vlag van Oostendenaar aan de andere kant die van Zwitserland. Het is nog echt een grens met grenskantoor enz. Iets wat verder in Europa lijkt uitgestorven.
De (nieuwe) Rijn zelf stroomt hier snel, is gekanaliseerd en komt over als een heel grote afwateringsgoot. De paar meanders van de oude Rijn zijn natuurgebieden geworden waar je lekker kunt wandelen en soms ook zwemmen.
Door de Rijn te volgen kunnen we (voorlopig) vlak fietsen en toch steeds dichter bij de Alpen/Italië komen. De route die we nu volgen steekt de Alpen over bij de Splügenpass en kan je volgen tot Romen. Maar onze intentie is om bij de Povlakte naar het oosten af te buigen. Wie weet doen we Venetië nog aan.