Gisteren hebben we de bron van de Neckar bereikt. In Schwenningen was de Neckar nog maar een klein beekje, een leuke groenstrook door de stad. Uiteindelijk kwamen we in een park waar de bron was gemarkeerd met een standbeeld. Het water komt als een soort fontein uit een muur. Er waren hier meerdere fietsers die begonnen aan de Neckar route.
Een stuk verder kwamen we bij het Schwenninger Moos, een moerasgebied waar de Neckar haar oorsprong heeft.
Het is een prachtig natuurgebied met veel kwakende kikkers, veenpluis, mos, berken enzo meer.
Dit moeras voed niet alleen de Neckar maar ook de Tallbach, die opgaat in de Brigach een rivier die samen vloeit met de Breg bij Donauschingen en samen met het water uit de Donaubron de Donau vormt.
Even verderop, op een heuveltop, kwamen dan ook langs een bordje Europese waterscheiding. Van hieruit kun je het Neckar dal mooi in kijken, en aan de andere kant kijk je richting de Donau. Aan de ene kant van deze waterscheiding voert al het water via de Rijn naar de Noordzee, en aan de andere kant stroomt alles via de Donau naar de Zwartezee. Een opmerkelijke gedachte.
In Donauschingen zijn we naar de start van de Donauweg gegaan. Hier heeft men een reliëf gemaakt van de loop van de Donau. Een soort maquette in de stoep. Je kunt in een stap of vier van de bron naar de zwarte zee lopen.
Een paar honderd meter verderop tussen de kerk en het slot is de bron van de Donau. Het is een mooi monument. Een ronde bron waar kristalhelder water naar boven borrelt en waar je een munt in kunt gooien voor geluk. Dit doen veel mensen dus de bodem is bezaaid met blinkende munten. Deze bron is in de tijd van de Romeinen al gedocumenteerd, terwijl de Neckar bron ‘pas’ in 1581 werd gemarkeerd.
Bij de bron van de Donau staat een allegorisch beeld waarbij een ouder vrouw (de Baar) een jonge vrouw (de Donau) de weg wijst.
Zo hadden we dus twee bronnen op één dag gezien. We zijn de waterscheiding over gestoken en over gestapt op een nieuwe fietsroute/rivier.
De dag er na kwamen we er achter dat die Europese waterscheiding niet waterdicht is. Tussen Immendingen en Möhringen raakt de rivierbedding leeg, hier gaat de Donau namelijk grotendeels ondergronds, en komt 12km verder, aan de andere kant van de waterscheiding, weer bovengronds in de Aachbron. Het water hiervan stroomt naar de Bodensee en voedt dus de Rijn. Op die manier stroomt de Donau niet alleen naar de Zwarte zee maar ook een beetje naar de Noordzee. Weer wat geleerd ;)
